Wierszem o gradobiciu

Dziś mija rok od znamiennego w skutkach gradobicia w Bisztynku. 4 lipca 2012 roku około godz. 17:00 potężny grad zniszczył około 1000 dachów na budynkach w miasteczku, zniszczył kilkaset samochodów, nawałnica powaliła kilkanaście drzew i zniszczyła uprawy rolników. To gradobicie już przeszło do historii Bisztynka. Powstała nawet piosenka o nim. Autorką tekstu jest Agnieszka Gogalińska. Piosenka, po raz pierwszy (i jak dotąd ostatni), została zaprezentowana podczas imprezy "Urodziny Miasta". Jej tekst publikujemy na prośbę tych, którzy jej wówczas wysłuchali. A w Bisztynku gradobicie Nad Bisztynkiem zawsze piękne słońce świeci Ludziom i zwierzętom czas spokojnie leci Piękne lasy, łąki, ptaki wciąż śpiewają Wszędzie orne pola, ludzie spokój mają Nad tym pięknym miejscem bocian leci sobie I choć wcale nie chce, słyszy tę opowieść Pewien pan jegomość strasznie się tak żali, Że mu się niebawem dach na głowę zwali Że w środku Bisztynka mieszka w starym domu Przez dach świeci słońce, zrobić nie ma komu Bociek sobie myśli "Wiem to doskonale Bo na całej Warmii miasto zapomniane Bo napisał Andrzej na lokalnej stronie, Że Bisztynek miasto w zapomnieniu tonie Media nic nie mówią, świat nic o nim nie wie Nawet zapomnieli tam wysoko w niebie" Bociek wzbił się w górę i sprawę przedstawił, By Bóg użył siły i problem naprawił Pan Bóg się zamyślił, potem zmarszczył czoło I rzekł "Coś wymyślę i będzie wesoło Wszyscy się dowiedzą o tym małym mieście Wszyscy będą mówić o Bisztynku wreszcie Stary pan jegomość, co ma dach dziurawy Znajdzie także fundusz do jego naprawy" Pan Bóg skinął ręką, chmury się zebrały Wielkie gradu kule na ziemię posłały Lecą bryły lodu, domy bombardują Niszczą zboża, sady, wszystko wokół psują Duży grad jak jaja zniszczył ludziom dachy I strach ich ogarnął wcale nie na lachy Pan jegomość patrzy w górę bardzo przestraszony Dach jak sito albo durszlak tak podziurawiony Bociek mówi "Dałeś gradu ile tylko wlazło Ale Boże, widzisz przecież, mam zniszczone gniazdo" Burmistrz działa prężnie w sztabie kryzysowym By nie pomóc ludziom nawet nie ma mowy W telewizji trąbią o Bisztynku biednym Że grad go nawiedził kataklizmem wrednym W radiu wciąż podają wiadomości nowe Zdjęcia pokazują i kule lodowe Bociek sobie myśli "To jest dużym plusem Że problem Bisztynka stał się głównym niusem" Z calutkiego kraju jedzie pomoc jedzie Trzeba wesprzeć ludzi w takiej dużej biedzie Wszyscy z całej Polski chętnie pomagają Zboża i dachówki Bisztyniakom dają Dachówkami dach łatają w całym mieście ludzie Wszyscy czyszczą, porządkują w bardzo wielkim trudzie Pan jegomość też otrzymał zastrzyk finansowy I już cieszy się jak dziecko, że dach będzie nowy Pan Bóg patrzy z wysokości i zaciera ręce Plan się udał, dachy nowe czegóż trzeba więcej? Trzeba tylko im powiedzieć, by nie narzekali Bo jak będą to się wkurzy i grad znowu zwali Nad Bisztynkiem świeci słońce, bociek sobie leci W nowym gnieździe będzie czekał trójki swoich dzieci Kiedy frunie nad miasteczkiem myśli "Prawda taka Ten Bisztynek najpiękniejszy teraz z lotu ptaka!" Ref. Hej, życie slow się toczy Własnym rytmem miasto kroczy (2x) dodał: Andrzej Grabowski - 04.07.2013 r.