Dawni i obecni mieszkańcy Sułowa oraz goście świętowali wczoraj 680. rocznicę jej lokacji. Uroczystości rozpoczęła msza św. w miejscowym kościele. Po nabożeństwie odbył się festyn podczas obfitujący w atrakcje.
W 1335 roku biskup warmiński Hermann z Pragi lokował Sułowo. Okrągła rocznica formalnego bytu wsi stała się okazją do zorganizowania w niej uroczystych obchodów jej powstania.
Uroczystości rozpoczęła msza święta odprawiona w miejscowym, gotyckim kościele p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego przez ks. proboszcza Aleksandra Sieńkowskiego. Przybyli na nią nie tylko obecni mieszkańcy wsi ale i goście oraz mieszkańcy dawni, z różnych części naszego regionu, kraju i zagranicy.
Sołtys Bożena Dąbrowska we współpracy z radą sołecką i wolontariuszami przygotowała wystawy starego sprzętu rolniczego i wyposażenia domostw. Stare pługi, grabiarki, młynki do zboża, ale też maselnice, wyciskarki do owoców, żelazka na parę a nawet drewniana mechaniczna pralka stanęły na placu rekreacyjnym we wsi. Nie wszyscy potrafili zidentyfikować pierwotne przeznaczenie tych, kiedyś codziennych urządzeń.
Obok mieszkańcy przypominali sobie kto znajduje się na archiwalnych zdjęciach i gdzie mogły stać nieistniejące dziś budynki pokazane na zdjęciach z okresu, gdy Sułowo nazywało się Schulen. Dziesiątki takich zdjęć umieszczono na specjalnej, sentymentalnej wystawie. Obok eksponowano prace mieszkających w Sułowie artystek.
Swoje stoiska z potrawami wystawiły gospodynie z Sułowa i sołectwa Grzęda. Nie zabrakło stoisk z odpustowymi zabawkami. Dzieci mogły pomalować sobie buzie lub tworzyć olbrzymie bańki mydlane. Zabawy dla nich organizowały animatorki ośrodka kultury w Bisztynku. Były stoiska rękodzielniczek i pszczelarskie oraz z domowymi nalewkami.
Z okazji 680 rocznicy powstania Sulowa upieczono ogromny tort, który wystarczył dla wszystkich zgromadzonych na boisku i placu w Sułowie.
Pod namiotem stanowiącym scenę wystąpił zespół Mozaika, czyli zespół wokalny dorosłych, duet Bez Nazwy w składzie którego śpiewała mieszkanka Sułowa Emilia Szumska, oraz zespół Malaika stworzony przez tegoroczne absolwentki LO im. St. Żeromskiego w Bartoszycach.
Ratownicy medyczni z fundacji Ratujmy Życie pokazali zebranym jak udzielać pierwszej pomocy ludziom, którzy takiej pomocy wymagają. Każdy mógł spróbować jak prawidłowo uciskać klatkę piersiową takiej osoby i jak używać automatycznego defibrylatora. Chętnych było wielu.
Od wieczora do dzisiejszego wczesnego poranka do tańca mieszkańcom i gościom grał zespół Black Jack z Mrągowa. Zabawa była przednia.
Ponieważ święto odnosiło się do historii wsi także o historii była mowa. Przypomnijmy trochę faktów.
Sułowo to wieś leżąca na Warmii, która przez większość swego historycznego bytu leżała w komornictwie a potem w powiecie lidzbarskim. W powiecie bartoszyckim znalazła się na początku lat 60-tych XX wieku. Od 1975 roku z kolei, była częścią powiatu biskupieckiego. Była początkowo częścią parafii Kiwity. Później utworzono tu samodzielną parafię.
Lokował je biskup warmiński Hermann z Pragi 20 grudnia 1335 r. Wójt krajowy Henryk Luter działający w imieniu i z upoważnienia biskupa wyznaczył zamieszkujących tu Prusów Scholina i Machisa na zasadźców. Wieś otrzymała 60 włók (około 1000 ha) ziemi zwolnionych z danin przez 14 lat. Od Prusa Scholina pochodzi nazwa wsi, czyli Schulen. Przed lokacją wieś nosiła nazwę Heiligenkreuz, czyli Święty Krzyż, co wspomniano w akcie lokacyjnym.
W tymże akcie wspomina się też o "powstającej kaplicy Krzyża Świętego" na uposażenie której przeznaczono 2 włóki gruntu. Jedną włókę przeznaczono na użytku wspólnego. Akt lokacyjny pozwalał na budowę młyna wodnego i gospody. Zobowiązywał też mieszkańców do budowy bastionu obronnego. Na bastionie tym, zwanym "górą ucieczki" później, bo w latach 1380-1400, wybudowano istniejący do dziś kościół p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego.
Drewnianą wieżę zaopatrzoną w izbicę dobudowano tu w roku 1700. W izbicy tej był zawieszono wykonany w 1660 roku w Królewcu. Dzwon ten obecnie znajduje się w parafii Heimersdorf w Kolonii w Niemczech.
Najstarszymi zabytkami wyposażenia kościoła są granitowe chrzcielnica i kropielnica pochodzące z XV wieku. Pozostałe elementy wyposażenia pochodzą z XVII i XVIII wieku. Z wieku XVII są np. malowane panele umieszczone w emporze organowej z XVIII wieku.
Ołtarz główny wykonany został około 1730 roku. Trzy duże obrazy apostołów namalował Roch Langhanki z Bisztynka w 1770 roku. Wcześniejszy, bo z ok. 1730 r. jest obraz Matki Bożej z błogosławionym Dominikiem. O 5 lat młodsza jest bogato zdobiona ambona.
Poza kościołem w Sułowie znajdują się inne zabytki a w tym 9 kapliczek warmińskich i 7 przydrożnych krzyży.
W Sułowie w 1939 roku mieszkało 581 osób. W 1935 r. w miejscowej szkole 2 nauczycieli uczyło 122 dzieci. Dziś w Sułowie mieszka około 150 osób a budynek szkoły nie spełnia funkcji edukacyjnych tylko mieszkalne.
W roku 1945 wieś nazywano: Sokoły. Nie jest jasne skąd wzięła się ta nazwa. Prawdopodobnie pierwsi osadnicy przybyli tu ze wsi o tej nazwie i chcieli ją zachować. Nazwa Sokoły występuje na urzędowych dokumentach z 1945 r, które eksponowane były na wystawie podczas festynu. Nie udało się zachować tej nazwy, bowiem już przed II wojną Schulen zwana była przez Polaków mieszkających na Warmii Sułowem i tę nazwę władze administracyjne ostatecznie jej nadały.
Andrzej Grabowski - 05.07.2015 r. Projekt "JUBILEUSZ - 680 LAT WSI SUŁOWO" dofinansowano ze środków Programu "Działaj Lokalnie IX"
Polsko - Amerykańskiej Fundacji Wolności realizowanego przez Akademię Filantropii w Polsce
we współpracy z Lokalną Grupą Działania "Warmiński Zakątek". |
Materiał znajdziesz także na portalu:
|
