Poczynania polskiej i rosyjskiej młodzieży uczestniczącej w warsztatach artystycznych w Bisztynku obserwowaliśmy już po raz czwarty. Tym razem niezbyt intensywnie z uwagi na konieczność wykonania innych rac pilnych. Co nieco jednak widzieliśmy i podobało się nam.
- Obecnie przeprowadzane warsztaty miały odbyć się w znacznie wcześniejszym terminie - mówiła nam Magdalena Gutkowska, dyrektorka OKiAL. - Rosjanie mieli kłopoty z odpowiednio wczesnym uzyskaniem wiz. Po prostu, trwało to bardzo długo i nie mogli do nas przyjechać. Z tych przyczyn, premiera przygotowywanego przez nas spektaklu teatralnego przesunięta została na styczeń 2012 roku - mówiła Gutkowska.
Inny kłopot, ale z zajęciami podczas bieżących warsztatów, wynikał z... pisania sprawdzianów próbnych, przez uczniów klas trzecich naszego gimnazjum. Wspólne zajęcia prowadzone były zatem tylko popołudniami oraz w sobotę i niedzielę przed południem.
Z dość ożywionych rozmów prowadzonych przez młodzież, mieszanką języków polskiego, rosyjskiego i angielskiego, można było wywnioskować, że uczestnicy warsztatów stęsknili się za sobą i z radością spotkali się, po prawie dwóch miesiącach "rozłąki".
Budujące było też zachowaie jednego z naszych gimnazjalistów-aktorów. Gdy jego rówieśnik stwierdził w trakcie zajęć, że idzie do domu bo mu się nudzi, zapytał go: "To co! Najlepiej by było, gdyby nic nie było, gdyby się nic nie działo?!" No i młody człowiek pozostał na zajęciach do końca, zresztą ku własnej - jak się potem okazało - radości i satysfakcji. (Oponentów informuję, że w tej rozmowie nie uczestniczył mój syn - przyp. autora)
Młodzież, podczas tej "rundy" warsztatów zajmowała się teatrem i tańcem, emisją własnego głosu oraz plastyką. Wzięli też udział w sobotniej dyskotece, a Rosjanie, dzień wcześniej zwiedzili Bartoszyce.
O tym, że człowiek uczy się nieustannie przekonaliśmy się, "n-ty" raz, obserwując fragment spektaklu z użyciem tkanin imitujących fale jeziora. Okazało się, że te tkaniny można unieść w powietrzu tak, że pozostają w górze, prawie nieruchome, na tyle długo, że tancerki trzymające ich brzegi mogą swobodnie przemieścić się o kilka metrów, zanim "fale" opadną. W połączeniu z muzyką, tańcem i oświetleniem daje to niesamowite wrażenie.
Poniżej prezentujemy zdjęcia z dwóch dni zajęć oraz film z warsztatów emisji głosu, który poprowadził Krzysztof Kowalski. Dziewczęta "występujące" w filmie wykonują piosenkę "Kamienna Baba", do której muzykę i tekst napisał właśnie Krzysztof Kowalski.
Publikowane tu komentarze są opiniami osób zamieszczających je, a nie redakcji strony. Redakcja zastrzega sobie prawo do usuwania komentarzy naruszających normy prawne, normy współżycia społecznego, dobre obyczaje, zawierające słowa wulgarne, obelżywe itp. Zastrzegamy sobie również prawo do usunięcia wpisu dokonanego bez wpisania pseudonimu lub nicka (wpisy Anonim) Użytkownik zamieszczający opinię lub komentarz zgadza się jednocześnie na ujawnienie swego adresu IP, który będzie widoczny, po kliknięciu ikonki obok pseudonimu. Redakcja zastrzega też sobie prawo do blokowania określonych adresów IP w przypadku ustawicznego łamania opisanych wyżej zasad.
